TRINIDAD


1.Położenie

wyspa w Małych Antylach, na Oceanie Atlantyckim, u północno-wschodnich wybrzeży Ameryki Południowej; największa i najbardziej zaludniona z 23 wysp państwa Trynidad i Tobago; 4,8 tys. km², 1 mln mieszkańców (1980)..
Na Trynidadzie leży stolica państwa


2.Literatura

Pełna egzaltacji poetycka metafora powrotu duszy do Boga zyskała u Jana od Krzyża formę liryki miłosnej. Autor często używa frazy niespokojnej, przepojonej zmysłowością,
cechującej większość literackich dokonań rodzącej się dopiero epoki.

3.Historia

W okresie prekolumbijskim Trynidad był zamieszkany przez Arawaków, a Tobago przez Karaibów.
W 1498 roku wyspy zostały odkryte przez Krzysztofa Kolumba i od 1532 kolonizowane przez Hiszpanów, którzy uprawiali tu tytoń i kakao.
Hiszpanie korzystali z pracy Indian, a po ich wymarciu, z pracy czarnych niewolników sprowadzanych z Afryki. W latach 1639–1693 wyspa Tobago była (jako Nowa Kurlandia) kolonią Księstwa Kurlandii.
W 1781 roku Tobago stało się kolonią Francji. W 1797 roku Trynidad opanowali Brytyjczycy. W 1802 roku opanowali również Tobago[4][5]. Brytyjczycy rozwinęli na wyspach plantacyjną uprawę trzciny cukrowej.
Po zniesieniu niewolnictwa w 1833 roku sprowadzano tu do pracy robotników z Indii. W 1888 roku wyspy oficjalnie stały się kolonią brytyjską. W 1925 roku nadano im ograniczoną autonomię, poszerzoną w 1946.
W trakcie II wojny światowej na Trynidadzie znajdowała się baza morska wojsk Stanów Zjednoczonych (większość baz wojskowych Amerykanie zwrócili do 1967 roku).
W latach 50. powszechne poparcie mieszkańców zyskała niepodległościowa
partia Ludowy Ruch Narodowy (PNM) z Erikiem Williamsem na czele.>